«روز زن-زندگی-آزادی»
درمیانه‌ی جدال نابرابر و همه روزه‌ی ایرانیان با انبوهی از مشکلات انباشته، ناشی از ناکارآمدی، فساد و سرکوب آشکار حکومتی، تبلور شعار «زن-زندگی-آزادی» در پی قتل ناجوانمردانه‌ی «مهسا (ژینا) امینی» توسط مزدوران رژیم، تلنگری بود به حافظه‌ی مردمی که تلاش برای لقمه‌ای نان، پرده‌ی فراموشی بر حافظه‌شان انداخته بود.
مردمان ایران استیلای رژیم واپس‌گرایان را دوباره مرور کردند و به یاد آوردند که تجاوز به حقوق بنیادین آنها با تعدی به حقوق زنان آغاز و در گذر زمان همه‌ی زوایای حقوق بشری را در بر گرفت. مردم به یاد آوردند که ایران باستان پیش از اسلام، چگونه زنان را گرامی می‌داشته و همچنین به یاد آوردند که زن ستیزیِ قلدر مأبانه‌ی مرد محور، چگونه پس از حمله‌ی مسلمانان به ایران در درازای زمان بالا گرفت تا به امروز که دیگر نفس کشیدن زنان هم امان می‌خواهد.
اگر نیک بنگریم و بیاندیشیم، به دور از دوگانه‌ی جنسیت زده‌ی زن و مرد، زنِ امروز نماد پایداری و استواری در به چالش کشیدن این تحجر حکومتی بوده است. تحجری که زن، مرد، کودک، پیر و جوان نمی‌شناسد.
امروز گرامی می‌داریم نام «زن» را برای «زندگی» بهتر ایرانیان در فردای «آزادی».
پاینده ایران آزاد
شورای همبستگی آزادی برای ایران
۱۵ شهریور ۱۴۰۲