«روز همبستگی برای جدائی دین و مذهب از نهادهای حکومتی و اداره‌ی کشور»
به گواه تاریخ و تجربه‌ی زیسته‌ی بشر، هر کجا که دین و مذهب در قوانین و اداره‌ی کشور دخیل بوده، انتهای راه آن به تمامیت خواهی ختم شده است. در درازای زمان و گسترش پهنه‌ی دید بشر، ادیان در پاسخ به پرسشهای نو وامانده و تلاش می‌کنند اساس هر پدیده‌ای را در مفاهیمی جستجو نمایند که بر پایه‌ی پذیرش بنیادهای مطلق و غیر قابل اثبات الهی بنا شده‌اند.
حکومت دینی برای بقای خود و جبران واماندگی فکری، آنچنان بنیاد اندیشه‌ی خود را در مواجهه با نگاه نوین نسل جدید ناتوان می‌یابد، که راهی جز تحمیل دوگانه‌ی «محاربه» یا «مصالحه−پذیرش» پیش رو نخواهد داشت و هرآینه فساد سازمان یافته، برای پرده پوشیِ اندیشه‌ی تهیِ حاکمانِ دینی رشد می‌یابد.
رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی، پا را از این هم فراتر نهاده و دین و مذهب را دستمایه‌ی بقای خود کرده و هر از چندگاه ترجمان جدید، دروغین و حتی متضاد با دیدگاه پیشین خود از دین ارایه می‌دهد. هر کجا که مصلحت خود بداند دین تراشی کرده و بدعتی جدید در دین پدید می‌آورد.
باور داریم حاکمیت دینیِ مستولی بر ایرانمان، به نام یک دین-مذهب که انتخاب همه‌ی ایرانیان نیست، سرمایه‌های مادی و معنوی بسیاری را بر باد داده و در پس پرده‌ی آن، همه گونه بدی و تباهی را برای ایرانیانِ آزاده به ارمغان آورده است. تداوم نظام مبتنی بر جهان شناسیِ مخدوش اسلامی، علاوه بر از بین بردن اعتقاد باورمندان به دین، نتیجه‌ای جز چندپارگی این سرزمین نخواهد داشت.
امروز همه‌ی ما همبستگی خود را برای سقوط رژیم متحجر جمهوری اسلامی اعلام نموده و یکصدا خواستار جدائی کامل دین و مذهب از نهادهای حکومتی و اداره‌ی کشور در امروز و آینده‌ی ایران هستیم.
پاینده ایران آزاد
شورای همبستگی آزادی برای ایران
۲۱ شهریور ۱۴۰۲