«روز همبستگی برای حفظ و احیای منابع طبیعی و دارائی‌های ملی ایرانیان»
ایران، سرزمینی چند هزار ساله، هرچند در منطقه‌ی گرم و خشک واقع شده، در پهنای آن می‌توان شگفتیهای بسیاری را به نظاره نشست. پُر گفته‌ایم که اکنون شرایط اقلیمی زمین معضلی جهانی است و ناگزیر سرزمین ما از این گزند بی امان نمانده است. در کنار طبیعت گونه‌گون، جغرافیای سرزمین ایرانیان سرشار است از یادگارهایی از گذشتگان، میراثی تاریخی که تاراج روزانه‌ی آنها را به اندوه نشسته‌ایم.
از شمال و جنگلهای هیرکانی تا جنوب و سواحل نیلگون خلیج همیشگی فارس، از شرق و کویرهای بی بدیل تا غرب و رشته کوههای استوار زاگرس، قناتها و کاریزهای چند هزار ساله، رودها و دریاچه‌ها، معادن و منابع زیر زمینی، در کنار میراث بازمانده از اعماق تاریخِ اجدادمان، همگی دارایی‌های ملی هستند که جغرافیای ایران را معنا می‌کنند. امانتی از گذشتگان؛ برای آیندگان که به دست ما سپرده شده است. حال این امانت، در درازای حیات رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی به تاراج رفته و نابودی و استهلاک آن هر روز شتاب بیشتری می‌گیرد.
رژیم جمهوری اسلامی، با نادیده گرفتن حق مالکیت ایرانیان بر دارایی‌های خود، باج دهی به اربابان و تامین گروههای شبه‌نظامی، نه تنها آشکارا به تخریب و حیف و میل منابع و دارايی‌ها‌ی ملی پرداخته، بلکه با به بند کشیدن و قتل جوانان متخصص و میهن دوست، شرایط را برای تباهی حال و آینده این سرزمین فراهم آورده است.
ما ایرانیان آگاهیم که برخی آوارهای بازمانده از تسلط این رژیم غیر قابل بازیابی خواهند بود و تجدید برخی دیگر سالها به طول خواهد انجامید. ما ایرانیان همبستگی خود را برای باز پس‌گیری این سرزمین از رژیم جمهوری اسلامی اعلام نموده و وظیفه‌ی خود می‌دانیم از هر آنچه در این جغرافیا به امانت داریم پاسداری و نگاهبانی کنیم.
پاینده ایران آزاد
شورای همبستگی آزادی برای ایران
۲۴ شهریور ۱۴۰۲