«بیانیه شماره ۳۳: درخواست توقف فوری حملات نظامی و حمایت از مردم ایران در مسیر رهایی و دموکراسی»
به: جامعه جهانی، سازمان ملل متحد، شورای حقوق بشر، و همه‌ی نهادهای بین‌المللی مسؤول
ما، جمعی از کنشگران، فعالان سیاسی و نمایندگان صدای مردم ایران، بر خود لازم می‌دانیم که در این برهه‌ی حساس تاریخی، صدای مردم ایران را به گوش جهانیان برسانیم. مردمی که سال‌هاست در بند رژیمی قرار دارند که مشروعیت خود را نه از اراده‌ی ملت، بلکه از سرکوب، سانسور و خشونت کسب کرده است. جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک ساختار حاکمیتی اشغالگر و فارغ از اراده‌ی واقعی ملت ایران، طی دهه‌های گذشته با سیاست‌های بی‌ثبات‌ساز خود در منطقه، کشور را به ورطه‌ی تنش‌های مزمن و اکنون به آستانه‌ی جنگی تمام‌عیار کشانده است. جنگی که هیچ ارتباطی با مردم ایران و اسراییل ندارد.
ما با صراحت و از موضعی انسانی و آزادی‌خواهانه اعلام می‌کنیم که «حمله‌ی نظامی اسرائیل به خاک ایران محکوم است» و آن را راهی درست برای مقابله با رژیم جمهوری اسلامی نمی‌دانیم. این حملات فراتر از اهداف اعلام‌شده علیه نهادها و افراد وابسته به جمهوری اسلامی بوده است و آنگونه که اخبار غیر رسمی و گزارشات مردمی نشان می‌دهد، دامنه‌ای وسیع یافته و به تخریب زیرساخت‌های غیرنظامی، کشتار مردم بی‌گناه، و نابودی دارایی‌های ملی ایران منجر شده است. بی‌گمان، اسرائیل نیز می‌دانسته که جمهوری اسلامی در واکنش به این حملات، مردم اسرائیل را نیز هدف قرار خواهد داد. مردم ایران که خود قربانیان حکومت سرکوبگر جمهوری اسلامی هستند، اکنون بار دیگر قربانی جنگی شده‌اند که هیچ نقشی در آغاز آن نداشته‌اند.
درخواست توقف فوری جنگ و درگیری نظامی در ایران، به هیچ‌وجه به معنای حمایت از رژیم جمهوری اسلامی نیست. برعکس، خواست روشن و مکرر مردم ایران طی سال‌های اخیر چیزی جز پایان این نظام نبوده است. اما حملات خارجی، نه تنها موجب تضعیف رژیم نمی‌شود، بلکه عملاً توان مقاومت و سازماندهی مردمی را برای دستیابی به دموکراسی و آزادی از بین می‌برد و مسیر را برای پدید آمدن یک دیکتاتوری جدید فراهم می‌نماید.
ما باور داریم که آزادی و دموکراسی از دل اراده‌ی ملت‌ها، و نه از طریق اشغال نظامی یا فشار خارجی، برمی‌خیزد. هرگونه راه‌حل واقعی برای آینده‌ی ایران باید از درون کشور، با خواست، مشارکت و حمایت مردم شکل گیرد. حمله‌ی نظامی نه تنها در خدمت این مسیر نیست، بلکه آن را با خطر جدی مواجه می‌سازد.
در پایان، هشدار می‌دهیم که تداوم این درگیری، منطقه را به سوی جنگی فراگیر سوق خواهد داد. مسأله‌ای که جان غیرنظامیان در هر دو کشور را در معرض تهدید قرار می‌دهد.
ما از جامعه جهانی تقاضا داریم:
1) فوراً برای توقف جنگ و درگیری‌های نظامی در خاک ایران اقدام کنند.
2) بین مردم ایران و رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی تفاوت قائل شوند.
3) از مردم ایران در مسیر گذار به دموکراسی، بدون دخالت نظامی، حمایت کنند.
4) و از نقض حقوق بشر، قتل غیرنظامیان، و تخریب دارایی‌های ملی جلوگیری به عمل آورند.
با امید به جهانی عادلانه‌تر، آزادتر و انسانی‌تر برای همه‌ی ملت‌ها.
پاینده ایران آزاد
شورای همبستگی آزادی برای ایران
۱ تیر ۱۴۰۴