«همبستگی برای حفظ و احیای منابع طبیعی و دارایی‌های ملی ایرانیان»
ایران، سرزمین مادری ما، نه فقط جغرافیا، بلکه ریشه و جان یک ملت است. رودهای جان‌بخش، جنگل‌های سرسبز، دشت‌های پهناور و کوه‌های استوارش، سرمایه‌هایی‌اند که در طول تاریخ، زندگی و امید را برای ایرانیان به ارمغان آورده‌اند. امروز اما، این میراث گرانبها در آستانه‌ی نابودی است. دریاچه‌هایی که به شوره‌زار بدل شده‌اند، جنگل‌هایی که در شعله‌های آتش خاکستر می‌شوند، رودهایی که به جای زندگی، بستری سرد و غبارآلود گردیده‌اند؛ و معادنی که بی‌پروا به تاراج می‌روند؛ این تصویری است از ایران امروز ما.
رژیم اشغالگر جمهوری اسلامی، با قراردادهای استثماری، بخشش منابع ملی به بیگانگان، و بی‌اعتنایی مطلق به محیط زیست، ایران را به مرز بحران کشانده است. در سالی که گذشت، از خوزستان تا کردستان، از اصفهان تا سیستان، مردم در مقابل بی‌اعتنایی رژیم در خیابان‌ها فریاد زدند: «آب، نان، آزادی!» این رژیم نه تنها طبیعت ایران را به ورطه‌ی نابودی برده، بلکه با سرکوب و قتل جوانان متخصص و متعهد، آینده‌ی بازسازی و احیای کشور را نیز نشانه گرفته است.
با این همه، ملت ایران امروز بیش از هر زمان دیگری بر رسالت خود آگاه است. خیزش «زن، زندگی، آزادی» همچنان در خیابان‌ها و دانشگاه‌ها زنده است و پژواک آن به مطالبه‌ای ملی برای بازپس‌گیری همه‌ی حقوق غارت‌شده، از کرامت انسانی تا منابع طبیعی، بدل گشته است. ما ایرانیان می‌دانیم که هیچ قدرتی بالاتر از اراده‌ی ملتی متحد نیست و امروز آتش این اراده در جای‌جای ایران شعله‌ور است.
همبستگی امروز ما عهدی است برای بازگرداندن آب به زاینده‌رود، زندگی به دریاچه ارومیه، سرسبزی به جنگل‌های زاگرس و امید به قلب هر ایرانی. ما پیمان می‌بندیم که دارایی‌های ملی و منابع طبیعی ایران را از چنگال تاراجگران داخلی و حامیان خارجی‌شان بیرون کشیم. این وظیفه را نه تنها برای خود، بلکه برای فرزندان‌مان و برای بازگرداندن شکوه ایران بر دوش می‌کشیم.
پیام ملت ایران همان است که بر زبان میلیون‌ها ایرانی جاری است؛ «نه به جمهوری اسلامی» آری به ایران آزاد، آباد و سربلند.
پاینده ایران آزاد
شورای همبستگی آزادی برای ایران
۲۴ شهریور ۱۴۰۴